اداره ی پست

پست، کهن ترين و گسترده ترين نوع ابزار ارتباطي بين مردم يک کشور با ساکنان ديگر سرزمين ها و مناطق جهان به شمار مي رود به طوري كه جوامع رشد يافته براي تحقق توسعه ي خود به اين شبکه ي ارتباطي توجه داشته و با برنامه ريزي کلان به پست بهاي فراواني داده اند. در کتب تاريخي آمده است: هخامنشيان داراي شبکه ي پستي منظم و کارآمدي بوده که دستورات و فرامين دولتي را منتقل مي کردند. با حمله اسکندر و انقراض سلسله هخامنشيان و مشاهده اين چنين تشکيلات گسترده اطلاعاتي آن را همراه خود به جامعه آن روز يونان برد و سپس در اروپا تا اوايل قرن ۱۲ ميلادي از آن استفاده شد. نخستين اداره ي غيررسمي پست عمومي در قرن ۱۲ميلادي پس از تاسيس دانشگاه بلونيا در ايتاليا بوجود آمد. نيم قرن بعد دانشگاه پاريس با اقدام مشابه اين عمل را براي رساندن نامه هاي دانشجويان خود تکرار کرد و توسط شاه فرانسه پست دانشگاه به رسميت شناخته شد و در سال۱۶۳۶ لويي دوازدهم اداره ي پست عمومي را در پاريس تاسيس کرد و در سال ۱۵۹۱ در انگلستان اليزابت اول پست را ملي اعلام کرد. با توسعه ي پست در قرن هاي ۱۸- ۱۶ که مبادلات بين دولت هاي مختلف صورت مي گرفت، نبود تعرفه واحد بزرگ ترين مشکل بود تا اين که در سال ۱۸۴۰رونالد هيل با پيشنهاد چاپ اوراق بهادار کوچک و الصاق آن بر روي نامه ها و مرسولات مبناي انتشار اولين تمبر دنيا را در انگلستان بنا نهاد. سپس در سال ۱۸۷۴ به منظور تبادل سريع تر و راحت تر مرسولات پستي در اروپا ۲۲ کشور اروپايي و آمريکايي در شهر برن سوئيس با توافق يکديگر اتحاديه پست بين الملل را تاسيس کردند. در سال ۱۸۷۸ اتحاديه ي جهاني پستUPU)UNION POST UNIVERSAL) به جاي اتحاديه پست بين الملل تشکيل شد و امضا کنندگان بر اساس توافق به عمل آمده، يک قلمرو پستي را تشکيل دادند که آزادي ترانزيت براي مبادله متقابل مرسولات را در سراسر قلمرو و اتحاديه تامين و تضمين مي کرد. نام اين اتحاديه پس از ۴ سال با پيوستن کشورهاي ديگر، به"اتحاديه جهاني پست" تغيير يافت. از سال ۱۹۶۹ روز ۹ ماه اکتبر( ۱۷مهرماه) هر سال به عنوان روز جهاني پست تعيين شد و ايران در سال ۱۲۵۶ هجري شمسي به عنوان بيست و نهمين عضو، به اين اتحاديه پيوست. فعاليت هاي پستي در ايران قدمتي سه هزار ساله دارد و حتي برخي از مورخان ايرانيان را مبتكر ارتباط پستي مي دانند؛ آن چنان كه گزنفون و هرودوت هر دو ابتكار تاسيس تشكيلات چاپار را به ايرانيان نسبت مي دهند كه ايران داراي شبكه منظم پيك و چاپار بود و اين شبكه در دوره ي اشكانيان و ساسانيان نيز اداره مي شد.

با فتح ايران توسط اعراب اين تشكيلات به نام ديوان بريد تغيير نام گرفت كه وظيفه اين ديوان جاسوسي و خبرچيني بود تا اين كه در دوره صفويه با استقرار حكومت فراگير مركزي و بنا به ضرورت وقت چاپارخانه ها به صورت منظم و مرتب انجام وظيفه مي كردند. با روي كار آمدن سلسله قاجاريه و تحت تاثير قرار گرفتن از فرهنگ غرب، فكر تاسيس پست جديد در زمان فتحعلي شاه مطرح شد اما بنا به دلايلي مسكوت گذاشته شد. تا اين كه اميركبير بيش از صد و پنجاه سال پيش پست نوين ايران را پايه گذاري كرد. او خطوط منظم چاپارخانه را راه اندازي كرد و طي فرماني در سال ۱۲۶۷ مقرر شد كه هر ماه دو مرتبه يكي در اول و يكي در پانزدهم ماه چاپارها به ۸ منطقه اصلي كشور رفته و مراجعه كنند. تا اين كه در سال ۱۲۹۷ هجري قمري ناصرالدين شاه دستور داد تا موسسه پست آن روز به وزارت تبديل شود و اداره آن را به امين الملك، وزير وظايف و رييس دارالشورا سپرد. پس از صدارت امير كبير، تحولات تازه اي در پست كشور ايجاد گرديد، فعاليت پستي كشورهاي استعمار گر تعطيل شد و پيك هاي پست ايران، با نظم و نظامي تازه كه امير كبير ايجاد كرده بود با سرعت و دقت بسيار، امور مراسلاتي را انجام مي دادند. بعد از تاسيس وزارت پست، در دوره پهلوي با تاسيس راه هاي شوسه و با استفاده از وسايط نقليه مختلف تشكيلات پست توسعه فراوان يافت و در سال ۱۳۶۷ شركت پست جمهوري اسلامي ايران در قالب شركتي دولتي براي تامين و تعميم خدمات پستي در سراسر كشور و هماهنگ با آخرين پيشرفت هاي تجربي و تكنولوژي ارتباطي سازماندهي شد. طبق شواهد موجود در ايران نخستين تمبرهاي پستي در تهران و در سال ۱۲۴۷(۱۸۹۷) در دوره ناصرالدين شاه قاجار به چاپ رسيده است. قبل از اين دوره، مسئولان دفاتر پستي از مهرهايي با مرکب هاي رنگي با طرح هاي مختلف و با ارزش پولي متفاوت، نامه ها را مهر و موم مي کردند. با توجه به اين كه پست در ايران از قدمتي طولاني بـرخوردار است از فعاليت چاپارهاي قديم تا پست پيشرفته كنوني، ابزار و آثاري گرانبها و ديدني گردآوري شده است كه در موزه پست نگهداري مي شود.

اين موزه داراي غرفه هاي تشريفات، تمبرهاي داخلي و خارجي، اشياء پست و نقشه راه هاست. در غرفه تشريفات، كارت پستال هاي دوره قاجار، كارت پستال هاي ويژه ارسال پـيغام هاي كوتاه و پاكت هاي مهر روز به نمايش گذاشته شده است. در بخش تمبر نـيز ده ها هزار قطعه تمبر داخلـي و خارجي كه پيام رسان تحولات تاريخي و فرهنگي اقوام مختلف دنيا هستند، نگه داري مي شود. غرفه ي اشياء پستي به نمايش مهرهاي پستي جهت ابطال و نقش تمبر، ادوات نگارش به كار رفته در باجه ها، ترازوهاي توزين محصولات، صندوق هاي نگهداري اسناد و مدارك و وجوه نقد، ماكت پستچي ها و غيره اختصاص دارد. كتابخانه موزه پست، نشريات و كتاب هاي مربوط به پست و فروشگاه آلبوم هاي تمبر، كتابچه هاي راهنماي تمبر و كارت پستال ها را به علاقه مندان عرضه مي كند. در اين موزه هم چنين جهت نمايش فعاليت هاي پستي به بازديد كنندگان، يك سالن ويژه تعبيه شده است. موزه پسـت در خيابان امام خميني (ره) و در مجاورت سـر در باغ ملي، واقع شده است. به گفته ي دبير کل اتحاديه ي جهاني پست اين سرويس عمومي با تکيه بر يک شبکه ي جهاني با بيش از ۶۶۰ هزار دفتر پستي و پنج ميليون نفر پرسنل، هم چنان در حال رشد و ارتقاست. سرويس هاي پستي همه ساله در سراسر جهان نزديک به ۴۳۶ ميليارد پست نامه و ۶ ميليارد امانت را در شبکه هاي داخلي و بين المللي توزيع مي کنند. ارايه ي سرويس جهاني در وراي مرزها به تمامي کسب و کارها و شهروندان بر ارتقاء يکپارچگي بازارها نيز کمک شاياني مي کند. اين سرويس در يک محيط بين المللي شديدا رقابتي، دسترسي به بازارهاي داخلي را براي شرکت ها و افراد فراهم مي آورد.

اصطلا حات پستی:

1.مرسولات2.مرسولات سفارشی3.مرسولات پیشتاز.

مرسولات:

عبارت است از کلیّه چیز هایی که افراد به یکدیگر می فرستند مانند : نامه ها،کارت پستال ها،

مطبوعات و بسته های دیگر.

مرسولات سفارشی:

شامل مرسولاتی است که فرستندگان با تحویل دادن آن ها به اداره ی پست «قبضی» به عنوان «رسید» دریافت  میکنند.در صورت که ای مرسولات گم یا خراب شوند ، اداره ی پست پول آن ها را می پردازد.

مرسولات پیشتاز:

مرسولاتی هستند که فرستندگان آن ها می خواهند سریع تر از سایر مرسولات به مقصد برسد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: